"Ik vroeg me af wanneer iemand er iets aan ging doen. Toen realiseerde ik me dat ik iemand ben."
~ Lily Tomlin
Ik tik gedichten en gedachten, heb altijd verhalen.
Interpunctie, altijd, overal.
Verlang ontzettend naar een schrijvershut.
Ik voed mezelf op, laat m'n kinderen met rust.
Zet mezelf regelmatig op de trap,
Zelfreflectie is m’n middle name.
Jarenlange depressies, geenszins onbehandeld.
Ik ken ‘wankelmoed’, ik voel Weltschmertz,
ben 'n equilibrist, en herpak me voortdurend.
Herken kwetsbaarheid. Ik observeer,
durf te verwoorden, zie wat niet wordt uitgesproken
en kijk niet weg als het schrijnend is.
Kan ontzettend goed voor anderen opkomen.
Mantelzorger voor een Perzische Meneer,
belangenbehartiger voor menige asielzoeker.
Probeer nu ook belangenbehartiger en mantelzorger voor mezelf te zijn.
Kost meer moeite dan gedacht.
Ik kan over elke regel in dit stukje wel verhalen schrijven.
Doe dat ook.
Zou graag per ongeluk een boek schrijven.
En van woorden, mijn gereedschap, mijn werk maken.
Ik doe al mijn hele leven aan schrijven en het grafisch vormgeven ervan.
Desktop Publishing, DTP for short.
Op de kleuterschool hanepotende teksten. Op de basisschool niets liever dan in het weekend Officiële Brieven maken, compleet met afknipstrook onderaan, getypt op de rooie Olivetti Valentine van m'n moeder.
Fröbelen met wrijfletters op speciaal papier.
Ik maakte m'n eigen agenda's op de middelbare school, waarbij ik een dik notitieboek van de Hema voorzag van een maatschappelijke boodschap.
Elke agenda kreeg een thema zoals 'apartheid', 'Afrika' en 'mensenrechten', iets wat mijn klasgenoten op z'n minst deed fronsen. Zorgvuldig ontwierp ik de spreads, plakte keurig uitgesneden en geknipte randen rondom elke week, afkomstig van foto's uit magazines die ik daar een jaar voor had opgespaard.
De reclames tussendoor ontwierp ik zelf, passend bij het thema van dat jaar.
Elke maand had een ander lettertype, alles was handgeschreven.
Deadline: de eerste schooldag.
Apetrots verdween een driedubbeldikke agenda verser dan vers in mijn tas in september.
Hij rook maar een kléin beetje naar lijm...
DTP'en, ik deed het al voor ik wist wat 't was.
Ik schrijf over alles wat op mijn pad komt en mijn interesse krijgt.
Heb veel interesses, o.a. boeken, typografie, boekontwerp, kunst, industrieel ontwerp, architectuur, fotografie, (lokale) geschiedenis, (geo-)politiek, actualiteit.
In 2009 werd het ouderschap wel een inspiratiebron, maar ik ben meer dan moeder. Sinds 2015 kwam daar o.a. mantelzorg, statushouders en Syrië bij.
Research doen vind ik heerlijk.
Ik kan van daaruit fictie schrijven. Dat wist ik niet, daar kwam ik bij de Schrijversacademie achter.
Ben bezig met een boek. Ga ik nog jaren over doen.
Als het nog niet te laat was, zou ik journalistiek gaan studeren.
Als ik geen kinderen had, was ik graag naar een brandhaard afgereisd om de ogen en oren voor anderen te zijn.
Onderzoeksjournalistiek heeft mijn interesse. Ik volg Bellingcat, Argos, FTM.
Deed ooit een WOB-verzoek, interessant.
Ik koester de ambitie om te gaan publiceren en probeer nu uit bij de Schrijversacademie wat mijn stijl is. Mijn vorm. En wat ik nog meer kan.
Ik droomde al jaren van een schrijvershut in de tuin waarin ik alle omstandigheden bij elkaar heb om lekker te kunnen schrijven.
Thuis lukte dat, zeker in coronatijd, niet.
Zocht daar dan de natuur of een afgelegen tafeltje in een café voor op. Sinds corona voelt het opgehokt in die zin.
Maar: we zijn nu aan het verbouwen en verhuizen!
Binnen afzienbare tijd is mijn schrijvershut in de tuin een feit.
Ik ben behept met depressieve genen.
Daar kwamen levenservaringen bij die geenszins hielpen.
Ik schaam me er inmiddels niet meer voor.
Men zegt dat ik een turbulent leven heb.
Bij mij gaat alles altijd anders. Ik kleur buiten de lijntjes.
Ik ben een equilibrist in everyday life..
Anderhalf jaar heb ik kei-hard gewerkt aan herstel van m'n welhaast chronisch geworden depressie.
Of dat gelukt is durf ik nog niet te zeggen.
Het beheerst m'n tone of voice nog wel. Ik werk eraan.
Ik ben een realist, mijn ervaringen en mensenkennis zet ik in bij het schrijven.
Ik floreer als ik pleitbezorger, belangenbehartiger voor een ander ben. Als ik daarbij kan schrijven ben ik in mijn element.
