wie betaalt de tolk?
Als lezer kun je je afvragen waarom niemand een tolk inschakelde voor deze man, die dat zo duidelijk nodig heeft.
Revalidatie-artsen, specialisten, OK-verpleegkundigen, thuiszorg.... jemand?
Nou, de tolk werd niet meer vergoed sinds 2012.
De man leeft op het bestaansminimum, kon en kan zich geen tolkendienst veroorloven.
Bovendien kán hij niet eens inbellen naar zo'n dienst omdat zijn taalvaardigheid ontoereikend is.
Tot 2012 was er nog een overheidsvergoeding voor tolken in de gezondheidszorg.
Maar de minister heeft dit in 2012 afgeschaft.
“Patiënten zijn zelf verantwoordelijk voor het machtig zijn van de Nederlandse taal”, aldus minister Edith Schippers en staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten in een brief van 25 mei 2011 aan de Tweede Kamer.
Zij schrijven dat de patiënt zelf iemand kan meenemen zodat patiënt en zorgverlener elkaar beter begrijpen. Als de patiënt liever een professionele tolk inschakelt kan dat, maar wel op eigen kosten.
Moet je wel "iemand" hebben die jouw taal spreekt. Moet je wel toevallig familie hebben die in de buurt woont en bij elke afspraak mee kan gaan. Dat is niet zo vanzelfsprekend als het lijkt.
Hilde van der Meer, Beleidsadviseur gezondheidsrecht schreef daar een uitstekend stuk over op de site van de KNMG, reeds in 2011: "Afschaffen vergoeding tolken: ook artsen betalen de rekening!"
Ook Pharos, expertisecentrum gezondheidsverschillen, waarschuwt dat besparing op tolken leidt tot toename zorgkosten:
"Het ministerie van VWS stopt vanaf januari 2012 met vergoeding van tolken in de gezondheidszorg. Voornaamste reden hiervoor is kostenbesparing. Echter, besparing op tolken zal leiden tot een toename van zorgkosten. Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat professionele tolken door verbeterde communicatie bijdragen aan betere diagnostiek en grotere therapietrouw (Karliner 2007; Welbie 2009). Uit onderzoek en praktijk zijn veel voorbeelden bekend van foutieve diagnoses, overbehandeling en onnodige verwijzingen als gevolg van gebrekkige communicatie." (Zie het gehele artikel uit sept. 2011, Academisch Kwartier)
Meneer reageerde niet op oproepen of vervolgafspraken in het ziekenhuis die hem per brief werden medegedeeld, of op de afgesproken dag en tijd bij de tandarts. Gewoon, elk jaar van tandarts gewisseld als de oude geïrriteerd raakte of facturen ging sturen voor no-shows...), of werd het bloedonderzoek niet nuchter uitgevoerd, of volgde hij verwijzingen niet op, of....
Ik denk dat dit in Meneer's geval geen geld bespaard heeft.
Ik denk zeker te weten dat het uiteindelijk veel meer gekost heeft.
Hoe vaak hij niet langs de Eerste Hulp gestuurd is in het weekend.
Met de ambulance.
Nu ik in beeld ben, gáán we naar al die artsen en specialisten.
Puin ruimen van jaren gebrek aan adequate zorg.
De schellen vallen van de ogen bij specialisten, artsen en verpleegkundigen.
Hoe kan deze man functioneren....??!!
Nou... ehm.... niet.
updates sindsdien over het onderwerp 'Tolken in de zorg':
