pijn in je teen, onderbeen eraf

Stel het je voor....

Je bent net geopereerd.

Maar je weet niet waarom.

En je onderbeen is er nu af.

Ho.

Niet verder lezen.

Voel dit.

Laat dit tot je doordringen.

Je bent net geopereerd.

Je weet niet waarom.

En je onderbeen is er nu af.

Je gaat geopereerd worden.

Maar je weet niet waaraan.

Je gokt aan je teen.

Niemand kan het je uitleggen in een taal die jij begrijpt.

Als je uit het OK komt, is je onderbeen eraf.

Hoe dat zo gekomen is?

Leef je in:

Je bent ooit als vluchteling in Nederland terecht gekomen, jaren geleden.

Alleen.

En toen was je al 55+.

Regime ontvlucht, alle reden voor verblijf. Je krijgt dan ook een verblijfsvergunning.

Je hebt een klein flatje aan de rand van de stad.

Om het hoofd boven water te houden, ga je zo snel mogelijk aan het werk. In een winkel.

Je gaat al gauw naar een dokter met allerlei lichamelijke klachten.

In het ziekenhuis stelt men een auto-immuunziekte vast. En diabetes type II, vaatlijden, hartfalen, nierfalen.

Je krijgt van alles voorgeschreven voor van alles, maar er wordt nooit in jouw taal getolkt en je weet dus niet half wat je mankeert.

Wel voel je je regelmatig vréselijk ziek en dan ga je naar de huisarts of de eerste hulp. Daar stuurt men je soms weg, vaak krijg je een briefje mee (recept), soms mag je een paar uur blijven en onderzoeken ze van alles, maar altijd mag je spoedig weer naar huis. En de klachten blijven.

Men praat tegen je, maar niet in jouw taal. Wat er is? Geen idee.

Je krijgt post thuis van dokters, brieven die je niet begrijpt.

Op een dag ben je naar het ziekenhuis gegaan voor pijn in je grote teen. Heel erge pijn in je grote teen.

Die dag mag je wèl blijven in het ziekenhuis en er komen heel veel dokters kijken. Voelen. En bloed afnemen.

Er wordt op luide toon tegen je gepraat. Je mag blijven, die nacht, word je duidelijk.

De volgende ochtend krijg je geen ontbijt, maar word je in een schort gehesen.

Dat je naar het OK wordt gebracht zie je pas als ze het OK in rijden.

Je gaat geopereerd worden. Maar je weet niet waaraan. Je gokt aan je teen.

Niemand krijgt het uitgelegd in een taal die jij begrijpt.

Als je wakker wordt op de afdeling is je onderbeen eraf.