Ik heb een step, m'n step is blauw...
Ik kon al maanden niet meer ongestraft op een fietszadel zitten.
Zoon is bijna zeven, en niet toevallig ook al zeven jaar is het gedoe met mijn bekkenbodem.
Hypertone (overspannen) bekkenbodem.
Gedoe, maar vooral Pijn.
Soms ondraaglijk veel pijn.
Neurofeedback, probe, ontspanningsoefeningen, fysio. Steeds gaat het even goed, maar steeds weer terugval. Om moedeloos van te worden. Was ik soms ook.
Voor ik een fietsrit ging maken, kon ik eigenlijk al gelijk een sessie bij de bekkenbodemfysio inboeken.
Afgelopen november gaf ik me gewonnen en ben maar alles met de auto gaan doen.
Kinderen naar en van school, op de knippers in vergunninghoudersgebied (altijd jachtig uitkijkend naar parkeercontroleurs), maximale parkeertijden en parkeertarieven knarsend voor lief nemend.
Naar de stad en naar de Schrijversacademie met de bus. Of lopend.
Maar met de zomer in aantocht ging het kriebelen, if not jeuken: ik wil uit die auto! Ik wil weer in beweging! Ik mis de buitenlucht, de wind door mijn haar.
Dochter heeft een step. Zoon heeft een step. Al lopend op weg naar het park met speeltuin, zag ik ze steppen en dacht ik ineens: waarom ga ík niet op een step?
Een step blijkt hip. Dat had ik effe gemist.
Da's mooi, dan is er dus ook veel keuze.
Dus ik ben op ontdekkingstocht gegaan.
Je hebt opvouwbare, grote wielen, kleine wieltjes, met of zonder luchtbanden, sportsteppen voor wedstrijden, cross steppen, je kunt het zo gek niet bedenken.
Ik wilde een opvouwbare step, dat wist ik zeker.
De dichtsbijzijnde steppenwinkel met alle opvouwbare steppen die ik ertoe vond doen, zat in Amersfoort. Dus ik op naar Amersfoort.
Uitgelegd wat ik met die step wilde. Woon-werkverkeer. Iedere dag.
Voor mijn conditie lange afstanden, bos en schelpenpad incluis.
Had mijn rugzak met mobile office (laptop, schrijfspullen, een boek, flesje drinken...) meegenomen. Dít is wat ik elke dag meedraag, dus dít moet mee kunnen op de step.
Daar een opvouwbare Mibo (mooi strak ontwerp!!) geprobeerd:
en de Kostka Tour foldable:
1) Het mechanisme aan het stuur om op te vouwen.
2) Het mechanisme aan het frame om op te vouwen.
3) Opgevouwen!
Daar sta je dan, voor het eerst in 35 jaar weer op een step. Onwennig, natuurlijk.
Elke step was leuk, nieuw, anders. Maar hoe kies je de juiste step?
Soepel rijden ze allemaal wel, alleen jijzelf staat er allesbehalve soepel op. Logisch, wel.
Ik ben een Kostka gaan huren. Voor een maand.
En dát was een heel goed idee.
Want in die maand kwam ik achter een aantal dingen:
• Op een step gebruik je héél andere spiergroepen dan op een fiets.
Dijen, kuiten, billen, core, buikspieren, je hele lijf doet mee. Spierpijn, overal!
Maar dat is te trainen.
• Hop, in het hier en nu, aandacht bij de weg, please!
Je kunt niet meer lazy gedachteloos van punt A naar punt B. Medeweggebruikers die jou niet op een fietspad verwachten, noch op de stoep (volgens de verkeerswet ben je als stepper een voetganger, maar je hebt de snelheid van een langzame fietser).
• De voetplank zit over het algemeen laag bij de grond, want comfortabeler om te steppen - met net niet gestrekt been afzettend.
Bij de Kostka zo'n 5 cm. van de grond.
Als je dan door Haarlem stept, waar het wegdek de laatste jaren niet zo... ehm... bijgehouden is, dan kom je behóórlijk wat verkeersdrempels, serieuze kúilen voor verkeersdrempels, uitstekende putdeksels, uitgezakte stoepen en slecht straatwerk tegen. En dan hang je met die 5 cm. te laag boven de grond en schuur je met het frame over straat. KGGGGGGGHHHH.
Ik was nog niet mijn wijk uit of ik was al 6x afgestapt.
Bij elke hoek van de straat en elke drempel remde ik, en sprong voortdurend die step af.
Dat schiet niét op, heb je net een lekker vaartje, moet je afstappen.
Dus ik ging het internet aanbod selecteren op voetplank-hoogte.
Dat ie opvouwbaar moest zijn, liet ik toch maar los.
Er zit namelijk een simpel systeem op het frame waarmee je voor- en achterwiel er makkelijk af kan draaien/klikken. Simpel genoeg in ieder geval. Halve minuut werk.
Ik heb mijn ideale step gevonden. Het is de Kickbike Cruise Max geworden.
Wat een verademing, de drempels konden weer, met een verstelbare voetplank van 10-14 cm.
Dat heeft de Kickbike Sport G4 ook, maar die heeft een smallere voetenplank en dat brede vinnik eigenlijk wel heel relaxed.
De Kickbike Cross Max is ook super lekker, met een verende voorvork. Als ik de step alleen voor conditietraining en bos/duin tracks zou hebben gekocht, dan was het definitely deze geworden. Maar deze step moet elke dag, 4 seasons, z'n werk doen. Voornamelijk in de stad op asfalt en stoeptegels. Ik weet niet hoeveel jaar die vering dat uithoudt. Die was namelijk van plastic. Dat gaat toch na verloop van tijd slijten en/of lekken, ben ik bang.
Deze step moet een waardige vervanging zijn van mijn sturdy Fietsfabriek Pack Max transportfiets, met krat, zitje voor en achter. Robuust. En dat is deze ook.
Er komen ergonomische Ergon handvatten op, met bar ends, een stuurverhoger die verstelbaar is, en een sportstuur in plaats van het meegeleverde Cruiser stuur.
Verlichting, en een goed slot en klaar!
Dus: Klein Orkest aan en gaan met die banaan!
Ik heb een step, mijn step is blauw. Hij kan wel 100, hoe hard kan die van jou? Opa heeft me de step gegeven, Voor steppen is hij zelf te groot. Hij heeft ook geen tijd, want hij moet huilen, want mijn oma die is dood. Samen scheuren door de straten, Wij twee zijn voor niemand bang. 's Avonds droom ik dat we vallen, Maar hij slaapt gelukkig in de gang. Ref. Ik heb een step, mijn step is blauw.
Hij kan wel 100, hoe hard kan die van jou?(2x) Mijn step kan op de golven rijden, Of denk jij dat ik overdrijf? Hij kan vliegen als een vliegtuig. Ik word baas van een stepbedrijf! Hé! Ik leen mijn step aan niemand uit, Hè, strakkies zijn mijn banden lek. Alleen Sonja mag hem hebben: Zij houdt ook van pannenkoek met spek. Ref. Ik heb een step, mijn step is blauw. Hij kan wel 100, hoe hard kan die van jou?(2x) Hij kan wel 60, hij kan wel 80, hij kan wel 100! Ben je bedonderd? Ik heb een step, mijn step is blauw. Hij kan wel 100, hoe hard kan die van jou?
